Geldim, kendimdeyim.
Kapıyı açmam uzun sürdü biraz, kendimi bile ağırlayacak mecalim yok. Yorgunum, sarhoşum, uykum da var epey. Çok kalmam umarım. Hoş, kalmasam da gidecek çok da bir yerim yok ya, neyse.
Yine niye geldim acaba? Çok sıkıcı bir gece, muhabbetim de daha şimdiden baydı. Gece bitse de gitsem artık. Bu sefer ne anlatacağım çok merak ediyorum, yine hangi derdimle bayacağım kendimi kim bilir. Ortalık da fazla dağınık, rahat da edemedim ama toparlamaya da halim yok. Anksiyeteleri rafına dizmeye eriniyorum, dizsem de çok farketmiyor, güven duygularını da yeni dizmiştim dolaba, gökyüzü takıldı herhalde yere düşmüş hepsi, paramparça. İlaç saatim de geçti, doktor “günde 5 öğün özgüven alman lazım” demişti, biteli 10 gün oldu, kendime gelmesem bittiğinden haberim bile olmayacak. Bitane kalmış olması lazım aslında lan, o da kim bilir hangi kaygının altında kaldı ya, sabaha kadar ara ki bulasın. Kendime de mi gelmeseydim acaba, şuraya bak ortalık can kırıklarından geçilmiyor amınakoyayım. Hissizliğin de kapağı kapanmıyor artık yer kalmadı, nereye sığdırayım şimdi bu kadar gökyüzünü. Ya kim sevecek şimdi bu kadar maviyi doldurmuşum her yere. Neyse, sonbahara az var en azından, kurumuş umutlarla dökülür onlar da yerlere.
Eee? Bi yandan ağlatayım bi yandan da ortalığı toparlayayım dedim ikisini de yapamadım. Şu “yalnız öleceksin”leri toplasaydım bari de gece gece büyük gürültü kopacak, “sevmiyorum”ları kaldırayım ayak altından dicem, gök gürüldüyor belli yağmur basacak birazdan. Gerçi yağmur benim pencerelere pek vurmuyor, şu hayal kırıklıklarını bir çekiyorum pencerelerin önüne, damla sızdırmıyor da pencerelerin önünü mosmor yaptı amınakoyim, neyse, yağmur vurmuyor en azından. Hiçbir şeyi beceremiyorum şu ara. Şu kaybetme korkusuna bi içten sarılma iyi geliyor dediler onu da bulamadım, “yeni bitti, gelecek” dediler haber yok. Ortalık kırık dökükten geçilmiyor. Rahatsız olur da giderim belki dicem de yatıya kalacağım belli.
Şu huzursuzluğun üzerine uzanıp kestireyim biraz, gökyüzü sonbaharda fazla soğuk bak, nolur nolmaz diye toprak da attım yanıma, üşürsem üstüme çekerim.
Sabah erken kalkmam lazım, monotonluğu kaça kuruyodum lan? Kahvaltı yapmıcam, varsa bi’ fincan tebessüm içer çıkarım, geç olmaz umarım strese yetişmem lazım.
Misafirperver biri değilim, üstüne bir de hazırlıksız geldim rezil oldum yine kendime.
Umarım tekrar görüşmeyiz.
Sen de saçmaladın mı iyi saçmalıyon ha, ama müthiş bir şey gerçekten imrendim. Ben aklımdan geçenleri bu kadar güzel saçmalayarak yazamam.
aklımdan geçenlere bi yol göstereyim de o yoldan klavyeye taşsınlar gibi bi durum yok aga, direkt aklımdan geçenler bunlar. saçmalık kafamın içinde, fikirlerin sindirilmiş hali değil, keşke öyle olsa
Birkaç gündür açacağım blog sitesi için yazma odaklı bir tasarım ararken tesadüfen sitenizi gördüm. Yaklaşık bir saattir okuyorum. Muhtemelen belli aralıklarla da okumaya devam edeceğim. İlk düşündüğüm ne güzel bir tasarım bu, acaba teması nedir? diye kaynak kodlarına bakmak oldu. Sonrasında özel bir tasarım olduğuna dair yazınızı okudum. Başarılar dilerim… Keyifli bir blog yönetiyorsunuz.
Yazınıza gelince, bazen insan her şeyi çok yoğun hissederken hiçbir şey ifade edemeyebilir bir hal içerisinde olabiliyor. Böyle zamanlarda ılık bir su içip erkenden uyuyun. Sabah uyandığınızda hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını göreceksiniz.
Sevgiler,
Aykut
Güzel yorumunuz, ilginiz için çok teşekkür ederim, tekrar görüşmek beni de mutlu eder.
Mental anlamda yoluna koymam gereken işlerin olduğunu düşünüyorum aslına bakarsanız, su, maden suyu, arpa suyu, zemzem suyu vs. hepsini denemiş bir insan olarak söylüyorum bunu. Gel gelelim tekrar denemek bir şey kaybettirmez, belki de kazandırır.
Sevgiler efenim, görüşmek üzere
Kendi çelişkilerini çok güzel anlatmışsın Tahsin, umarım düzelirsin yakın zamanda
Yazılar arası çok boşluk veriyorsunuz. Gerçi bende 3-4 haftada bir takip ediyorum ama aksatmayınız buraları