Ülkede her çeşit insan yaşıyor, her görüşten, her cinsiyetten, her tipten, her dinden.. Hepsine eyvallah diyip aynı havayı soluyoruz, kimseyi ayırt etmemek için uğraşıyoruz. Yalnız Kerimcan Durmaz isimli vatandaş, bugün bana başkası adına utanabilmeyi öğretti.
Hastalıktandır, kendi seçimidir, hormon eksikliğindendir bilemiyorum rol de olabilir, eşcinselliği seçmiş birinin, bahsedilen durumundan ötürü takındığı tavırlarla sırf popüler olabilmek için işinde emeğinde olan insanların sabrını sınayarak yapılmayacak işler yapıyor olması utandırıyor beni Kerimcan arkadaşın. Herkeste var mıdır bu durum, yoksa kendi vicdanımdan mıdır bilmiyorum da başkalarının adına utanabiliyorum. Bu durumu en son Atilla Taş, Yam Yam Style adlı şarkıyı çıkardığında yaşamıştım, tekrar yaşamayacağımı düşünürken karşıma bu video çıktı. Bu başkalarının adına utanma olayı iyi midir kötü müdür bilemiyorum ve tek olmadığımı düşünüyorum.
Bahsi geçen videoyu izledikten sonra daha iyi anlaşılacağımı düşünüyorum. Bunu yapan arkadaş snapchat fenomeni, aynı zamanda bir dj. Popüleritesi hayli yüksek. Eli, bir alışveriş merkezine gittiğinde ilk fiyat etiketine bakmayacak kadar, hatta daha da fazla para da tutuyor. Zengin kesimden olan bir insanın asgari ücretin az üstünde veya az altında, evine ekmek götürmek için gece yarısı Türkiye koşullarında direksiyon sallayan bir taksici bey abimizin arabasında yaptığı bu rezillik ne kadar doğru? Çıkardığı rezilliklerle, gereksiz detone çığlıklarıyla ülkenin mizah seviyesini düşüren insanları peşine toplamışken taksinin içinde yere sigara atıp da söndürmeye çalışmak neden? 94’lü bir insanın babası yaşındaki emekçi bir adama bu şekilde davranmasında nasıl bir insaniyet aranabilir? Bir insan, kendisi, başkalarına böyle davranabiliyorken nasıl saygı görmek isteyebilir?
Aslen bu konu hakkında daha çok yazılıp çizilir çünkü yalnız değiller. Biliyorum ki her ne olursa olsun bu rezilliklerine devam edecekler ve insanlar da bu rezilliklere gülmeye, Kerimcan ve Kerimcangillere prim vermeye devam edecek.
Bu arada, başkası adına utanmak diye hastalık demek istemiyorum, böyle almanca bir tanım varmış, telaffuzu zor biraz: fremdschaemen.