3 gün daha geciksem son yazıyı yazalı tam 1 ay olacakmış, halbuki kendime sözüm vardı, ayda en az 3 yazı diye. Kendimi cezalandırma faslını Görümce’den sonraya bırakayım.
Konumuz: Görümce! Senaristi Gupse Özay’ın ofisimizin avukatının kızı olduğundan mütevellit ofisçe davet edildiğimiz İzmir galasına gittik Görümce’nin. Takdir etmek lazım efsane film yapmış Gupse abla.
Görümce – Özet
Annesi, babası vefat ettikten sonra hayatlarını birlikte devam ettiren eğlenceli abla-kardeş hikayesi, Yeliz ve Ahmet. Yeliz, kardeşi Ahmet’e aşırı düşkün. Bu düşkünlüğün sebebi biraz da annesinin vefat ederken Yeliz’e “kardeşin sana emanet” demesine dayanıyor. Hayatı boyunca Ahmet’in tüm kız arkadaşlarına hayatı dar etmiş Yeliz’in sınavı bu sefer Ahmet’in evlenme kararı aldığı Deniz. Yeliz, bu seferki sınavını kolay zannetse de işler pek yolunda gitmiyor, bu yüzden Yeliz ve arkadaşları çetin planlar yapmaya devam ediyor. Bu planlar devam ederken Yeliz’in kalbi İtalyan bir erkek için atmaya başlıyor. Eski nişanlısı tarafından aldatılan Yeliz, son aşık olduğu erkeğin de öyle olduğunu düşünmeye başlayınca sinirini Deniz’den çıkarıyor ve yaptığı son plan Deniz’in iş hayatını mahvederken Ahmet’i de çığırından çıkarıyor. Final sahnesi ve Demet Akbağ’ın sahnesi efsane yalnız.
Bu kadar spoiler yeterse film hakkında görüşlerimi de belirtmek istiyorum. Filmin komedisi aslında detaylara gömülü biraz. Bu bazen bir mimik, bazen beklenmedik bir hareket, beklenmedik tepki olabiliyor. Ortalarında gülmekten yanaklarım uyuşmuştu, sonlarına doğru kendimi ağlamamak için tutarken buldum. Film için yapılan bir röportajda Gupse abla, abisi evlenmeden önce gelin adayına çok çektirdiğini itiraf etmişti, hatta Instagram’da video da paylaşmıştı bununla alakalı. Bu filmi yengesinden esinlenerek yapmış. Söylemeden geçemicem ben Buğra Gülsoy’u hala “şerefsiz Güney!” olarak tanıyorum ve sanırım bu ne olursa olsun böyle devam edecek. Ayrıca Danilo Zanna tam bir manyak amk, çok samimi herif.
Filmin konusunu özetledim, kendi görüşümü de özetleyim; hem gülüp hem ağlamak sonra da “işte bu!” deyip salondan kahkahayla ayrılmak istiyorsanız gidin bu filme. Film vizyondan kalkana kadar en yakın arkadaşım kim tespit edersem onunla bir defa daha izlemeye gidicem bu filmi.
Fragman
